The Ballad Of Erol Klof Nothing That Is Everything
Concert met instrumentale muziek en videoinstallatie
Vandaag is gisteren én morgen. Elke stap die we gisteren zette beïnvloede de wereld van vandaag. En vandaag denken we na over morgen, of net niet, maar we hebben er hoedanook invloed op. Stef Kamil Carlens, Aarich Jespers en Zita Swoon Group maken een voorstelling met instrumentale muziek en videoinstallatie.
“Morgen zal vandaag gisteren zijn, evenals eergisteren gisteren morgen was. Dit is snel vergeten als we aan onszelf denken in het heden. We lijken altijd zo te denken alsof slechts wij de enige echte zouden zijn. Morgen zullen de anderen het anders zien, als ze naar ons kijken. Wijzelf zullen het anders zien, als we aan onszelf denken. De anderen zullen het zo zien, als ze aan zichzelf denken. De anderen zullen het anders zien, als ze naar zichzelf kijken. Vandaag moeten we leven, zeggen ze. Gemakkelijker gezegd dan gedaan. Want vandaag moeten we leven, en morgen zal vandaag gisteren zijn. Er is geen voor eens en altijd.”Claude Lichtenstein. Gestures and Traces from the book Air Made Visible: A Visual Reader on Bruno Munari p. 244. Lars Müller Publishers 2001
Artiesten
Muzikale directie en compositie door Stef Kamil Carlens (gitaar) en Aarich Jespers (drums). Muzikanten; Wim De Busser + Pieter Baert maart/april 2013 (piano, Farfisa orgel), Tomas De Smet (contra- and elektrische bass), Jeroen Baert (viool, gitaar, mandoline), Karel Coninx (altviool), Seraphine Stragier(cello, harp, autoharp).
Productie
Een coproductie deSingel Antwerpen be Rotterdamse Schouwburg nl Motel Mozaique nl KVS Brussel be. Een productie Wolvin / Zita Swoon Group vzw ondersteund door Kunsten en Erfgoed van de Vlaamse gemeenschap.
Album
Quotes
‘New Old World’ is een erg aanstekelijk muzikaal project, een kruisbestuiving tussen swingende jazz, popidiomen en een streep klassiek (…) De muziek wordt intelligent ondersteund door zelfgemaakte filmpjes, opgenomen in deSingel. De video’s tonen ogenschijnlijk banale fragmenten uit het leven. Kinderen die spelen en tekeningen maken, een podium dat wordt gebouwd, dansende mensen, jong en oud. Maar de combinatie tussen de muziek en de film werkt wonderwel. Op het laatst ontploft de wereld. ‘Op een speelse manier’, zegt Carlens meteen. ‘Ik zou er geen grote boodschappen achter zoeken. Je moet toch proberen hoopvol te blijven, hé. Alle kinderen in de filmpjes zijn van mij of de muzikanten. Je weet dat die hier nog lang gaan rondlopen. Dan moet je wel positief blijven denken.’ Koen Van Boxem De Tijd
‘Het is een zorgvuldig gecomponeerd, volledig instrumentaal werk, waarvoor hij (Stef Kamil Carlens) intensief samenwerkte met drummer Aarich Jespers, zijn trouwste compagnon de route. (…) Bovendien zijn ze allebei opgeleid als beeldend kunstenaars en oordeelden ze dat het tijd werd om ook die achtergrond in de Zita Swoon Group te integreren. ‘New old World’, waarvoor ze elk de helft van het materiaal schreven, is dan ook een geslaagde combinatie van muziek met visuele, zelfs theatrale elementen. ‘New Old World’ kan worden afgekort als ‘NOW’ en dat is meegenomen, want de productie gaat over de huidige staat van onze planeet en de mate waarin de mensheid daar verantwoordelijk voor is. Het heden is het resultaat van wat gisteren gebeurde, maar draagt tegelijk de kiem van morgen in zich. Enerzijds is het op allerlei gebieden, bijvoorbeeld het ecologische, vijf voor twaalf en lijken we op een onomkeerbare ramp af te stevenen. Anderzijds blijken de Zita’s te geloven dat het nog niet te laat is om te ijveren voor een duurzamere, rechtvaardigere wereld. Om hun boodschap te illustreren kiezen ze bewust voor abstracte poëzie en de macht van de suggestie (…) Zo pendelt de voorstelling voortdurend heen en weer tussen oud en nieuw, onzekerheid en optimisme, dreiging en geborgenheid, nostalgie en futurisme, melancholie en frivoliteit, waarneming en droom, rampspoed en feest, maar het is aan het publiek om zelf de stippellijnen te verbinden. ‘New Old World’ is een gelaagd project dat van de toeschouwer best wel wat inspanning vraagt: een volledig concert met nieuwe muziek levert een hoop informatie op en soms hadden we het gevoel dat we ogen en oren te kort kwamen om alles te verwerken.’ Dirk Steenhaut Focus Knack
‘Stef Kamil Carlens: ‘Een instrumentale voorstelling, soms poëtisch, soms filosofisch, soms abstract. Het is een combinatie van onze eigen gecomponeerde muziek met filmbeelden die we ook zelf hebben gemaakt. Aarich roept bijvoorbeeld de geborgenheid van zijn jeugd op met dia’s van zijn reizen naar Frankrijk in zo’n oude Citroën HY-bestelwagen, terwijl ik dat op een speelse manier in contrast probeer te zetten met de kille, harde realiteit van nu. Ik heb een aantal installaties gemaakt, zoals een tollende, brandende wereldbol waarrond kleurige monsters vliegen, the world is on fire. Voor het eerst combineren wij ons beeldend werk met onze muziek. Iets helemaal nieuws.’ Karin Vanheusden GVA
‘NOW is, na Dancing With The Sound Hobbyist, de volgende stap in wat Zita Swoon Group meer en meer wil gaan doen: voorstellingen maken die uitgaan van muziek, maar die visueel en inhoudelijk een combinatie van theater, dans en beeldend werk zijn. In NOW staat de mens centraal. De mens komt op de wereld, eet, drinkt, speelt, bouwt, organiseert en plant zich voort. Die mens creëert zijn eigen wereld binnen de wereld zonder al te veel rekening te houden met het verleden of de toekomst noch met de andere bewoners, zelfs als die van zijn eigen soort zijn. Maar ook diezelfde mens als slachtoffer van de spoken van zijn daden. Door de interactie van de muziek en de beelden willen we het publiek op een poëtische manier iets vertellen over leven in een belangrijk tijdsgewricht. Over hoe vele stemmen erop wijzen op hoe dringend verandering nodig is en dat we nog net niet te laat zijn om een nieuwe, betere en duurzame wereld te bedenken en te organiseren. Maar ook over hoe de oude wereld zoals hij nu draait niet te stoppen is en een ramp onvermijdelijk lijkt. De muziek echoot klanken uit het verleden: The Shadows, Pinguin Café Orchestra en Brian Eno’ Stef Kamil Carlens
“Ik maak een verzameling muziek die gegroeid is uit een soort nostalgie. Herinneringen aan vroeger zijn aanleiding geweest om een muzikaal thema rond te bedenken. Op die mannier is het geheel bijna als een soundtrack die de gedachte bij bepaalde situaties of gebeurtenissen begeleid. Vaak vrolijk, grappig en luchtig en soms ook melancholisch en triest. Noodzakelijk bij dit componeren zijn verschillende muzikale links naar oudere muziek, die vervlochten lijken aan de herinnering van een bepaalde tijd. (bv Nino Rota, Duke Ellington, Hayasaka, Charles Dumont, Ry Cooder…). Door de reproductie van een bepaald gevoel of herinnering te spiegelen aan het heden, komen twee werelden samen. In een mix van dagdromen en waarnemen, komen twee layers samen in een nieuwe-oude wereld. Waar het lijkt alsof niet alles onderhevig is aan de drukte en de snelheid om ons heen, alsof alles even kan ontsnappen aan de realiteit. Daardoor zijn er fragmenten in de composities die iets dramatischer zijn, een verwijzing naar de rush, chaos en spanningen van het dagelijkse leven. De video zou op een zeer abstracte manier iets moeten vertellen over de dualiteit tussen mensen die zich openstellen en andere die zich afsluiten voor de buitenwereld. Het contrast tussen feest en rampspoed bijvoorbeeld. Over mensen die zich, ongeacht het gevaar of het onaangename van een buitenwereld, vermaken, in de hoop het leven draaglijker te maken.’ Aarich Jespers